BİR AVUÇ SEVGİ VEREYİM ÇOCUK

BÝR AVUÇ SEVGÝ

Sana avucumun aldýðý kadar,
Gönlümden sevgiler vereyim çocuk.
Belki de tatmadýn, hiç ballý þeker,
Ýstersen alayým ondan da çocuk.

Elin varmaz herþeye, neden bu hüzün?
Nelere güler ki, o nurlu yüzün?
Söyle de bulalým, ondan da çocuk,
Bak! Renkli balonlar, ne kadar da çok.

Bilemem ki çocuk, aðýz tadýný!
Neden anlatmazsýn, esas derdini?
Ben müneccim deðilim, nasýl anlarým?
Söylemezsen bulmam, seni üzeni?

Sokak ortasýnda, oturup kalmýþ;
Kalkmaya hâli yok, sessiz konuþur!
Komþu evden biri, askerde imiþ,
Cenazesi gelmiþ, bunu düþünür.

Sökük kazak onu , tanýnmaz yapmýþ,
Önce sanmýþtým ki sokak çocuðu.
Meðerse ilk gelen þehidin oðlu,
Küçük yüreðine hüzünler sarmýþ.

Anlamayýz bizler, nasýl bir duygu?
Derinlerde kalan periþan ruhu.
Hiç düþünür müyüz, ne olur sonu?
Bir avuç sevgiler vereyim çocuk.

Bayramýnýz Kutlu Olsun.

19.05.2016

BEN BÝLMEM
Sosyal Medyada Paylaşın: