“ATA”MIZA BORÇLUYUZ...
Hadi gelin ölçelim eninizi, boyunuzu
Siz, ne yaptýnýz da “ATATÜRK”çü oldunuz
Ýnanýrdýk belki de, bilmesek huyunuzu
Biliyoruz ki ülkeyi derde belaya koydunuz
“ATA”nýn kurduðu “CUMHURÝYET”in temeline
Dinamit koyanlarý besleyip büyüttünüz
“ATATÜRK”, “CUMHURÝYET” ve “LAÝKLÝK” söylemiyle
“CUMHURÝYET” karþýtlarýnýn tuzaðýna düþtünüz
Onlarýn doðasýnda ýþýða düþmanlýk var
Elbetteki güneþe bir perde çekecekler
Ýstedikleri tek þey, çaðdýþý karanlýklar
Böylece cedlerine belki hoþ görünecekler
Üstünüze adem yok, gaflet ve dalalette
Sözleriniz önemsiz, siz, yaptýklarýnýzsýnýz
Geçmiþiniz, istikbalinizin teminatý elbette
Niçin diyorum, niçin bu memlekette varsýnýz
Heey!! sen!! sözüm sana, gizlendiði kuytuda
Þapkasýnýn altýnda, gözlerini saklayan
Bir de sen.. yýllar yýlý politika kulvarýnda
Yaþanýlan karanlýða bir mum bile yakmayan
Bu ülkeye kasteden hainler korunurken
Aydýnlýk kafalara düþman diye baktýnýz
Özgürlük, eþitlik ve insanca yaþam isteyen
Ýnsanlarý ya astýnýz, ya da hücrelere týktýnýz
Kurtarmak için miydi bütün bunlar vataný
Yoksa batýrmak mý boðazýna kadar çamura
Ýncittiniz, yüzbinlerce þehit, gazi, *ATA*mý
Zehir kattýnýz kan, ter ile kardýklarý hamura
Kan döktük, can verdik baðýmsýzlýk tutkusuyla
Koskoca bir ulus olmanýn sonsuz lezzetini tattýk
CONKBAYIRI, GELÝBOLU, ÝNÖNÜ, SAKARYA’da
Dünyanýn kýskandýðý nice destanlar yarattýk
Mavi gözlü bir dev vardý, yýlmak nedir bilmeden
Yýkýlmýþ bir ulusu yeniden yarattý “O”
Çelik duvarlar ördü binlerce yiðit bedenden
“MEHMED”ime güç veren yorulmaz kanattý “O”
“KOCATEPE”den gösterdi varýlacak ilk hedefi
“O”, büyük vatansever, benzersiz Baþkumandan
“ORDULAR..ÝLK HEDEFÝNÝZ AKDENÝZ’DÝR ÝLERÝÝÝ..”
“O” bir büyük lütuf idi milletime “TANRI”dan
Sahip olduðumuz hürriyet “O”nun eseri elbet
Ýmrendi yedi düvel, kutsal zaferimize
Ülkümüz baðýmsýzlýk, muassýr medeniyet
Bundan daha noksaný uymaz milletimize
Bir bayrak diktik arzýn her yerinden görünen
Öyle maðrur, öyle þanlý, özgürce dalgalanan
Kanýmýzla bezenmiþ, uðruna, hesapsýz ölünen
Ona uzanan eller, cehennem ateþinde yanan
Sonra neler oldu da düþtük biz bu hallere
Hiçbirimiz diðeriyle kardeþ, yaren deðiliz
Renkler girdi aramýza, gün doðdu kalleþlere
Güzel vatanýmýzda halden memnun deðiliz
Dýþýmýzdaki düþmanlar hep vardý, var olacaklar
Onlar *TÜRK*ün, ne zaman, gerçek dostu oldular
Bizi asýl kahreden, içimizdeki alçaklar
Canýmýza kasteden çakalýn postu oldular
“TÜRK”e, “TÜRK”ten baþkasý gerçek dost olmamýþtýr
Çünkü “TÜRK”lük hürriyet, hümanizma ruhudur
Dost dediðimiz nicesi haince davranmýþtýr
Tarihe bir göz atýn, kötü örneklerle doludur
“ALLAH” ýmýza borçluyuz, emsalsiz “ATA” mýzý (*)
Özgürlük ruhu oldu, bütün mazlum dünyada
“ATA”mýza borçluyuz cennet vatanýmýzý (*)
Kimileri bu hikmetin farkýna varmasa da
(*) “TÜRKÝYE, ATATÜRK’ü ALLAH’ a borçlusun,
.....geri kalan her þeyi de ATATÜRK’e”
.......................Belçikalý düþünür Daniel DUOMULÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.