___ŞİİR KOKUSU___

Þiir yazmayý bilmem ben þair
noktasýna virgülüne aldýrmadan
sana dair, hep seni yazarým
gece kokuludur benim sözcüklerim

gördüðü her masayý meyhane sanan ayyaþ misali
kuralsýz/ devriktir bütün cümlelerim
oldum olasý yirmidokuz harfi süslemeyi
hiç beceremedim
çýplaktýr/ makyajzsýzdýr kelimelerim

ne gülün rengini anlatabildim sayfalar dolusu
ne de papatyaya sarýlan gelinciðin rüzgarla dansýný

ben bir tek gamzeli gülüþünü güzel yazarým
bir de gün deðmeyen düþlerinde süresiz sýnýrsýz kalýrým

biliyorsun þair;
bazý geceler sesinin buðusunda demlenip
yudum yudum þiir içmiþliðim var
gezinirken parmaklarýn
vücut iklimimin gün’eþsiz coðrafyasýnda
hatýrlatayým;
ÞÝÝR kokar ellerim/ nefesim/ tenim dudaðým
ben; düþlerine hapsettiðin "þiir kokulu" Akrep kadýnýyým.....
Sosyal Medyada Paylaşın:

Azade Akbin Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Günbatımı S/ayıklaması SEÇİLMİŞ YALNIZLIK Sustuğuma Bakma... Bir Çay İçimi Mîr-i Mâh'ım Dikiş Tutmayan Tövbeler Tanrı Şahit/ Ay Şahit; Sen Susarsan___ Tütün Gibi, Şarap Gibi Eksik Yanımsın Saniye Teyzenin Huzurevi yaşamından Bir Kesit Gölgesine ömrümü yasladığım Karaağaç