Zaman yaralý bir serçe gibi kývranýyorken avuç içlerimde hadi gece rengi notalar bul sahipsiz þiirlerime bil ki, yokluðunun ertesi, gülümseyen resmin eþlik ediyor dudaðýmda yarým kalan türkülerime ne sen masumsun yar/yüzünde ne de ben son günahkar ki, ben ilk/ bahar gecesi öpmüþtüm sol yanýma yamadýðým hançerenden kana kana emdiðim sütü burnumdan getirirken her gidiþin Gitmek mi dedim ben ? Asla// tuvalimde siyahý yansýtsa da yüzüm aldanma sana yeminle; geliþin ruhuma merhem, aklýmýn kalan yarýsý uçar sesini her duyduðumda dikiþ tutmayan tövbelerimle savaþýrken ben varsýn görülsün hesabý bu imtihanýn inadýna kýymetlimsin benim __Ýnadýna ömrüm__ Farzet kimliksiz bir tohumum arka bahçende baharýna aç/ yeþert bað(r)ýnda nadasa býraktýðýn topraðýný ellerinle hadi düþlerime düþ þair, sarmaþ dolaþ kenetlensin þiirlerimiz birbirine yeniden Akdeniz çiçekleri açtýralým sus/ayan tenimizde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Azade Akbin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.