Ne renkler gördüm ben Ne ýþýklar Bazen mavi bazen sarý güneþ gibi Bazen siyah bazen kýrmýzý Ölüm gibi kan gibi Kahve mi,gözlerinde gökkuþaðý sanki. Bir bakýþ ki; Akþam güneþi Bir ýþýk saçýlýyor þuradan Al beni götür buradan, Tut ellerimden Gidelim bu diyardan
Ýndir göz kapaklarýný Görmesin kimseler o muhteþem gökkuþaðýný Ah olmasýn, vah olmasýn Girmesin günahýna kimseler Öldürme bakýþlarýnla birilerini Sadece benim katilimken Vur,bir daha vur ki zaman sana aðlamasýn Gül ki kara gözlüm, bu satýrlar sana gülsün
Gözlerinde ýþýk solmasýn Gül gündüz açsýn, Gece ay parlasýn Ve senin adýn bir tutam özgürlük olsun… Görüyorum; Gözlerin dolmuþ, Bir anki bu akþam, Endamýn bir baþka, efkarýn garip Tut ki bir taþlý yolundasýn, yýldýzlar garip Aldanma,ýþýk dediðin yürektedir, onlar baþka bir garip Sönmesin, kýrýlmasýn gözlerindeki ýþýk, Bir gönül ki sana en temiz duygularla alýþýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
emre baylan (münzevi) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.