insan kaybedince aşık olur...

Eþiðimde daraðacý, elimde maskem,
Ayak izlerini düþürmüþsün sokaðýma,
En öksüz sahil fýsýldamýþ ismimi,
Sen geceyi arþýnlayan, bense kurþunlayan.
Avucuma konduðun gün boyamýþtým oysa,
Kanatlarýnýn rengine geleceði.
Güneþi koyup küçük çantana,
Üzerime örtüp koyu bilmeceyi,
Sessizliðim bile feryat figan aðlarken,
Nasýl öðrensin susuzluðum,
Avuçlarýma býraktýðýn,
Bir tutam yaðmur ile, yetinmeyi.
Þimdi tavafým baþlar artýk aþka,
Hýçkýrýklar ekerim zifir tarlalara,
Güneþini kaybetmiþ bir toprakta,
Ne büyütebilirim ki baþka…


Sosyal Medyada Paylaşın: