LEYLA İLE MECNUN
Bu sevda yüzünden, düþtüm dillere,
Halimi görenler, diyor delisin.
Aþýk olan bülbül, yanar güllere,
Ben Mecnunum, sende Leyla gibisin.
Sensiz geçen zaman, boþa geçiyor,
Kalbim kanatlanmýþ, sana uçuyor,
Bahçemde çiçekler, seni açýyor,
Ben Mecnunum, sende Leyla gibisin.
Gözümün gördüðü, her þeyimsin sen,
Sana ait artýk, bendeki beden,
Yanar kavrulurmuþ, gönülden seven,
Ben Mecnunum, sende Leyla gibisin.
Sende o kalbini,ulaþtýr bana,
Kavuþayým kalpten, kalbe ben sana,
O gözlerin merhem, olsun yarama,
Ben Mecnunum, sende Leyla gibisin.
Bu dünya aþýka, ne kadar da zor,
Çileyi gel aþký, çekenlere sor,
Sayende þu kalbim, yandý oldu kor,
Ben Mecnunum, sende Leyla gibisin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.