Yalancý baharlarla geldi geçti ömrümüz
Yine de piþman olup dönmedik yolumuzdan
Ferahlayalým derken çýðlýktý hýrgürümüz
Dýþa taþmýþtý hüzün yamalý kolumuzdan
Baþka hikâyelerde arandýk uðrun uðrun
Oysa alnýmýzdaydý ezelden keskin çizgi
Hayatýn mektebinden olunca toplu mezun
Ýçimizde yorgunluk dilimizdeydi ezgi
Kýrýlgan cephemizde gönle sinmiþti sükût
Estikçe rüzgâr masum kalbeydi dokunmasý
Koynumuzu yoklayan geçmiþ zamanlý vakit
Anýlar arasýndan etkindi bakýnmasý
Puslu gözlerimizde külü savuran harman
Yâr bilinen gölgeyle vefasýndan cayandý
Kahrýný yýða yýða hasrete yolcu duman
Sadrýn varoþlarýna kasýrgayý yayandý
Cana eziyet eden ne çok þey var aslýnda
Yine de gövel ördek uçar yüreðimizde
Bütün bunlara þahit toz topraklý veranda
Su misali yýkanýr umut dileðimizde...
Nezahat YILDIZ KAYA
------
Dost kalem incisi
Bir beyhude ah ile tüketirken nefesi
Yorgun bedenimizin olamadýk farkýnda
Can yadýrgar yerini dar geliyor kafesi
hayaller ezilirken keþkelerin çarkýnda......günahi Ahmet Ýslamoðlu