VEDADAN SONRA
VEDADAN SONRA
Ýçimdeki ateþ alevlenince,
Yarim söndürmeye, neden ki gelmez?
Ne kadar sabretsem, özlemim geçmez,
Artýk çok yaþamam, vedadan sonra.
Gözlerimin yaþý, yaðmur olunca,
Yârim silmelere, neden ki gelmez?
Boþa mýdýr bu aþk, hâlâ mý görmez?
Ýnsafa gelmedi, vedadan sonra.
Bir oðlan, bir de kýz hayalimizi,
O dememiþ miydi, ilk önce bana?
Meðerse yalanmýþ, yârin o sözü,
Hâlâ unutmadým, vedadan sonra.
Dilimden aðýtlar, uçup varýnca,
Acýyýp da yârim, neden ki gelmez?
Sabýrsýz beklerim, bir an görünmez,
Sesim çýkmaz oldu, vedadan sonra.
Göðsümün içinde, kalbim çarpýnca,
Sanki her vuruþda, çaðýrýr yâri,
Sevmeyen ne bilsin, bunca çileyi?
Ýçerim kan aðlar, vedadan sonra.
Hasretlik barnýma bir kurþun gibi,
Derine saplandý, kesti sesimi.
Bilmem neredesin, çaðýrsam seni,
Ölmüþüm, gömen yok, vedadan sonra.
16.05.2016
BEN BÝLMEM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.