SON DALGANIN ÇIRPINIŞLARIYDI NEFESİM
Belki yitik bir sevda
Beklerim her daim seni
Gözlerimi baðýþladýðým
Baþkasýna sunamadýðým yangýnlar
Sana ömürüm sayfalarý diye okuduðum
Suskunluðuna takýlan kulaklarým kýzarýr belki
Bilsen ne kadar sevdiðimi
Saatler de döner belki geçmiþime
Umutla beklerim gelecekteki sevgiliyle
Bir þifadýr bakýþlarýn
Ömrüme ömür katan
Gözlerin bana ýþýk tutan
Yüz perdelerim’den dökülür utangaçlýðým
Hasret pýnarlarým kurudu
Zorlanýyor damarlarýmdaki kaným
Yýllarca boðuþur düþlerim
Bir gemim uzaklaþýr kýyýdan
Her dalgasýndan geriye döner gönül dalgalarým
Dost elini uzatmaný beklerken
Kopup gidiyor her seferinde yitik sevdalarým
Boynuma dolanan suçlu saçlarým
Göz ifademle okunur yorgun bakýþlarým
Dalgalarýn arasýnda
Kalleþ dalgalarla boðuþmak zorunda kalýr bedenim
Boþ ver ne kadar uzak ta yakýnda bile olsan
Anladým ki gelmeyeceksin artýk
Kasvet sarar hislerimi
Bedenimi zor taþýyan ayaklarýmda duyarým sýzýsýný sevdamýn
Yýkanýrken yorgun sularýnda tenim
Týkanýr nefesim baþým
Hayatýn acýlarýyla boðulur gibi olurum
Ýyileþen hastalýðým yineler
Saatin sesleri duyulmaz olur kalbimde
Martýlarýn beyazýna düþer sevgim
Mavilere karýþýr
Bir ney sesi gibi kývrýlýr dalgalar
Son piþmanlýðým düþ olur
Artýk çok geç
Son dalganýn çýrpýnýþlarýydý nefesim
Behçet Bük 1189/25.12.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.