Ve o günden sonra, Koca bir hayat girdi aramýza Koptuk, koparýldýk. Yarým kaldýk, Ya da yarým mý kaldým demeli?
Aslýna bakarsan Býraktýðýn gibi de deðilim. Mutlu muyum onu bile bilmiyorum ama Mutsuz da deðilim.
Onsuz yaþayamam diye bir þeyde yokmuþ aslýnda, Yeni fark ettiðimden olsa gerek Muzip bir tebessüm kondurdum yüzüme Yaþýyormuþ meðer insan, Onsuz nefes alamam demiþ olsa bile.
Ama Eskisi gibi çarpmýyor kalbim hiç kimseye, O deli dolu tutuluþ O var oluþta yok oluþ, Boþ ver, Çarpmasýnda zaten Ne gereði varsa, Ayný sonu bir daha yaþamaya!
Yine de aklýma düþmüyorsun dersem Yalan! Özlüyorum zaman zaman Satýrlarým seni arýyor, Ve... inatçý mýsralarýn hezeyanýyla Boþ ver diyorum boþ ver...
Sakýn gelme Bir daha asla! Açýlmayacak kapým sana Haydi selametle Sana benzeyen herkese.
Sosyal Medyada Paylaşın:
L A L E Z A R Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.