Büyüyemesem de
Büyüyemesem de hiç, büyülendim çok defa
Her þeyi geciktirebilsem de yazdýklarýmda
Günleri, geceleri, doðacak her yeni sabahý…
Geciktiremedim soluk soluða yaþadýðým hayatý.
Her defasýnda farklý bir ýslýkla,
Çelik umutlarla toplasam da dizeleri bulutlar gibi
Pervasýzca beklemedi ayrýlýklar vaktini o ince yaðmur.
Gök gürültülerinde uzaklaþýrken eksik notalar,
Hünerle belimi büktü bir kez daha saðanak saðanak damlalar…
Kapalýyken ýþýksýz gözlerimin pencereleri
Umutsuzluk kadar saðýr ve dilsiz,
Merhametsiz bir i mgeydi o demir parmaklýklar…
Hiç caka satmamýþken sokaklarda
Yüzüm bir avuç, gözlerim iri,
Omuzlarým bir baþka yüke hamal…
Iþýðýn gözlerinden uzak karanlýklarda
Mermerleþmiþ çehrelere sabr edip, aralayacak cennet kapýlarýný
Dönmeden bozuk plak gibi geçmiþin tozlu izlerinde
Korkusuzca ve atak
Yürüyecek yarýnlarýn üstüne üstüne…
Durmayacak çatlayan kabuðumda
Tomurcuklanarak koynuna ölüm düþmüþ topraklarda
Tatlý bir esriklikte umutlar biriktirecektim. [ M.AK ]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.