Nasýl bir þey bu anlamýyorum!? Ayrýlýk, geri dönmeyecek bir gemi gibi yüreðimde aðýrlaþýyor, Bir yaz sýcaðýnýn tam ortasýnda donup kalýyorum, Nereye baksam gözyaþlarým sanki toz duman oluyor, Otoban manzaralarý öyle sessiz ki, gözlerim çatlýyor yüzümde… Sözcüklere sýðmayan öyle þeyler akýp gidiyor ki içimden, ne kendime dönebiliyorum, ne de sevdiklerime!.. Baþka türlü bir yolculuk bu, Hep ayný yöne gidilen ve hiç dönülmeyen…
05.08.2004/Ýstanbul’dan Ankara’ya dönüþ yolu ÞÝÝR-B.BÝRÝCÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bülent Biricik (BBiricik) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.