kimselerin uðramadýðý, kimselerin adým atmadýðý,
kimselerin baþlamadýðý yollara çýkýyorduk þehrin dehlizlerinden
düþmeyesin diye, senin elini ilk tutan bendim
sen ve ben, tutuna tutuna yürümüþtük
ümitlerin mavi gözlerine
seviyorum ,sevilmekten daha çok
baþkasýnýn seni sevmesinden de çok
herkesin yokluðunu kanýksayacaðýndan
seni unutacaðý zamandan daha çok
ayný hasretin çilesindeyim,
sende görüyorum,sende buluyorum umudu
yeniden var oluyorum senin yanýnda
sana geldikçe, seninle yan yana yürüdükçe,
sürgünlerin uzaðýna düþürüyorsun sancýlý bekleyiþleri
ben seni sýr diye tutarken kalbimde,
sen beni tutup kalbinin çöllerine atýyorsun
sancýlý gecelerin karanlýðýnda yitirilmiþ
son güzergahýmsýn
çaresizliðimin sesini duy artýk
bunca ayrýlýklar deðil beni mutsuz eden
bir ummansýn sen, sevgin uðuldar derinliklerimde
bir þahikasýn sen , þevk ile yürürüm yokuþlarýnda
kalbi bir yakýnlýksýn
sen benim göðsüme koyuyorsun baþýný,
ben senin saçlarýný tarýyorum
sessizce tutup iki yakasýndan kalbimin
ümitli bekleyiþlerini anlatýyorum sana
iç çekiþlerim senin bakýþýnda deðer buluyor sadece
birbirimize tutunuþumuz ne güzel öyle
katýyorum nefesimi ,sevgice bir tevekkülün dizi dibine
teslim alýyorsun ruhumu gizli sancýlarla
söylenmemiþ arzularý kar tanesi yumuþaklýðýnda avuçlarýna indiriyorum
tutunuyorum sana, adýný söylediðim her fýsýltýda
susatýyorsun beni ama kimseye dert yanmýyorum
sade sana gösteriyorum dudaðýmýn çatlaðýný
suyum oluyorsun ,sustuðum sen ,susadýðým sen
ekmeðim oluyorsun, çorbam, tadým tuzum…
bir rüyanýn görülme safhasýnda
önce yumalým gözlerimizi, uyuyalým, uyuyalým,
ruhumuzun bütün imkansýzlýklarýndan arýnýp
gidesiye kadar uyuyalým
mutlu düþlerin, parlak gümüþlere döndüðünü görelim
bakýþlarýn tatlý gülüþlere durduðunu yaþayalým
ayak altýna kor deðmiþ karlar gibi eriyelim
ayný sýrra tutunup ,sonsuz akibetlere akalým
ne kuytularda, ne gölgelerde, ne kapýlar ardýnda
ne duvarlar arasýnda
beraber örüyoruz saklý bahçemize giden yolu
hayallerimizi, sevdalarýmýzý, heyecanlarýmýzý birlikte saklýyoruz
deli dolu zamanlarýmýzý beraber
çiziyoruz þehirleri, denizleri, gölleri, nehirleri,
umutlar senin avuç içlerinde büyüyor
dönüþlerin hepsi sana ,hayaline, hatýrana
yürüyorum sessizce þehrin kaldýrýmlarýnda
ak köpüklü bir deniz gibi alýyorsun beni
mavi gözlerine katýyorsun
derinlere çaðýrýyorsun kum tanesi ümitlerimi
geçiyorum baþka ummanlardan
terk ediyorum sýð sularý
elimde fýrça ayný, boyalar ayný,
ayný tabloyu tamam etmekteyim hala
ayný aynanýn gamzesine düþüyor nazarým
ayný zamaný harcýyorum nefes nefes
ayný sokaða ayný hasretle bakýyorum durmadan
yüreðimin terini ayný hasretin içine düþürüyorum
toprak ve ateþ kadar doluyum
sevmeyi en çok hak eden kadar dolu dolu
sevildiðini bilenlerin farkýnda olduðu kadar
redfer