Ýçerden üzerimize kilitli bir acýyý Ayýkladýk hayat sahnemizden. Sonra da mutluluklarýn Bize kapý duvar olduðunda öðrendik Sevdanýn konuþulmayan alfabesini. Ve ellerimiz ellerimizde yanarken Bir þiiri daha uyandýrdýk yüzyýllýk uykusundan.
Kayýp bir alfabe. Ýmla hatasý bol bir lügat. Soðuk bir demir parçasýndan Alýntýlanmýþ dudaklarýmda Senli bir hayatýn en taze cümlesi yanýyor tel tel. Söndürdükçe mum alevini, Daha da kor hal alýyor içimin sen yaný. Karýncalanýyor parmak uçlarým. Yazmaya devam ettikçe seni Büyüyorum bir alfabenin altýnda. Köklerimde bir özne belirliyor. Hayatýn en sevdalý yanýnda yaþanmak için.
Mundar edilmiþ bir aþkýn ardýndan Beraber dinlediðimiz þarkýyý açtým, Gözlerimi yollara vurdum, Yüreðimi kapýnýn ziline. Þarký bitti, Ömür geçti, Ve sen hala gelmedin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismailsarigene Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.