Mutluluk

Erim erim eridiler ateþlerde;
Doludizgin açýldýlar sonsuzluða;
Bütünleþtiler renklerin sarmalýnda;
Gümbür gümbürdü yürekleri.

Soluk soluða yürüdüler ovalarda.
Amansýz çekimindeydiler evrenin.
Baþlarýnda deðildi akýllarý;
Taze bir sürgün büyüttüklerinde.

Mutluluk bahçesiydi gezindikleri;
Gonca bir güle tutundular.
Esrik bir ezgiydi göz bebekleri;
Onlarda buldular masmavi gökleri.

Gür bir ýrmaktý kulaklarýnda uðuldayan;
Hýrçýn mý hýrçýndý sularý.
Korkusuz kaptanýydýlar gemilerinin.
Bir amberdi kokladýklarý.

Varsa eðer beklerlerdi
En güzeli bile ölümlerin;
Gelecekse kesik kesikken gelsindi
Soluklarý.

Mutluluk güneþiydi gözlerini kamaþtýran;
Dudaklarýna düþen gökkuþaðýydý.
Martýlardý göklerinde kanat çýrpan
Sonra dingin birer serçeye dönüþen.

Sosyal Medyada Paylaşın: