Güller de kanar,
Dikeni battýðý zaman.
Ruhlarýn aklýna düþmüþse yaþamak,
Alýþmalýlar öyleyse,
Ölümün o genzi yakan,
Kokusunun her an dolaþmasýna.
Fakat hayatýn bitmek bilmeyen tarihinde,
Dimdik dikilmek düþer kimisine,
Bir postahane kuyruðunda,
Bir zarf uðruna;
Kimine ise sere serpe uzanmak,
Bilmem kaç metrelik bir çukurda.
Ve nihayetinde güller de kanar,
Hele ki,
Sobalý evlerde,
Çatýsý sel yumaðý,
Hayali baharda uçurtma olan,
O küçük kalbe raðmen,
Belli etmezler kanadýklarýný;
Kýrmýzý güller,
Týpký, gözü yaþlý,
Ýçinden gülenler gibi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.