Ahraz gecelerin koynunda Karanlýða atmýþtýk bütün tebessümlerimizi Bir yerden sonra güneþe inancýmýz kalmamýþtý Býrakmýþtýk yaþama sevincini ardýmýzda Sonra ne geldiyse karþýmýza Hep yarým...
Bu yalnýzlýk nasýl eksiltiyor beni bir bilsen Anýlar sökülüyor dargýn yüzümden Kimsesizliðe bürünürken bir yaným Suskun bir þehir gizliyor çýðlýklarýmý Þiirler tükenirken susuyor gece Ben haykýrmak istiyorum Dilimin altýndaki harflerim sus diyor bana...
Vefasýz bir kalbin utancý dökülüyor Acýnýn en yalýn hali ýslanýyor kirpiklerimin ucunda Hangi ayna tamamlar paramparça olmuþ beni þimdi Kim toplar yerden yere vurulmuþ beni Ne þiirler kaldý parmaklarlarýmýn ucunda
Þimdi hepsi anlamsýz Hepsi kimsesiz...
Þimdi ben Acýlarýn tükettiði aciz bir ömrün bekçisi Ve sen Ölümün en sessiz hali Üzülme bu halime Ne varsa senden arta kalan razýyým hepsine Bütün dertlerin sevda yüküdür bana Deðiþmem senli bir saniyeyi koca bir hayata
Hakkým helaldir sana......
Þiir & Yorum
Ayfer Aksoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayfer Aksoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.