İZİN KALSIN…
Neler gelmiþ neler geçmiþ ömründen
Hangi sebep eza etmiþ canýna
Çok belli ki yaralýsýn gönlünden
Keder dolmuþ yaþamýn her anýna
Gözlerine baktýðýmda gördüðüm
Þefkat ile dostluklarýn hancýsý
Yýpratýlmýþ duygularýn kördüðüm
Ele verir yüreðinin sancýsý
Bir zamanlar dert kederi yazandým
Sen gelince þenlendi bahçe baðým
Bahtiyarým yüreðini kazandým
Saraylara döndü gönül otaðým
Göz alýcý endamýnda, halinde
Cývýl cývýl bir çocuðun izi var
Konuþurken bal damlayan dilinde
Kýrlardaki çiçeklerin özü var
Doyulmazsýn kýymetinden bilene
Özlenensin yakýnlarda olsan da
Aþka misal bülbül gibi gülüne
Ömür boyu sinesinde kalsan da
Yorulurum diye sakýn bakmadan
Hiç susma sen anlat halin nicedir
Can havliyle dinlerim hiç býkmadan
Düþünmem ki gündüz ya da gecedir
Senin her haline ait merakým
Daha nice giz var ise serinde
Ver elini bitsin artýk firakým
Gör bendeki duygu nice derinde
Ýzin kalsýn ruhumun her yerinde
11.05.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.