MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Çocukluğa Özlem
Oğuzhan KÜLTE

Çocukluğa Özlem




Çok savaþtým, tüm kalbimle, aklým, ruhum, bedenimle
Aksilikler oldu yine, planlar hep suya düþtü,
Hayat denilen þu gemi, aldý içine herkesi
Apansýz dev dalgalar da; seni, beni yýktý geçti.


Bir hýzla geldik meydana, ortaya deðer koymaya
Yemin ettik, hep söz verdik, andýmýza sadýk kaldýk
Gece, gündüz kararlýca yürümeye devam ettik.
Hesapta olmayan iþler, ters gitti tüm beklentiler
Derinden bir yara aldýk, deryayý biz seyre daldýk.
Elâlem koþarken menzile, bizse gittik tam tersine
Feleðin bizle iþi ne? Tuzaklar kurdu peþime
Hafýzamdan çýkmaz bu dert, kapanmaz bir yara açtý.



Yýllar geçiyor sýrayla, yaþ eriyor artýk kemâle
Biz dostlardan ayrý kaldýk, âlemin seyrine daldýk.
Dost baðýndan ayrýlalý, aþk þarabý içmeyeli
Baðýmýza kondu baykuþ, sýladan da uzak kaldýk.


Gurbet uzaklarda deðil, artýk bizim içimizde
Hâl, hatýr sorulmayalý, alýþtýk biz bezginliðe
Kendimize yabancýyýz, baþkasý dost olmaz bize
Aþmalýyýz bu engeli, çaresiyse yine bizde.


Olsaydým ben bir çocuk, umursamazdým dünyayý
“Gel sen de bir büyük ol.”sözüne kulak týkardým.
Para ile deðiþmezdim, teklifleri reddederdim,
Çocukluk geçmeden evvel, doludizgin eðlenirdim.


Kýskanýrdý gökkuþaðý, sanki beni hep izlerdi
Cebimdeki bilyelerin her biri farklý bir renkti.
Þimdi çok uzaktýr bana, güzel çocukluk yýllarým
Yapayalnýz kaldýðýmda, ufka bakarým özlemle
Ne de çabuk geçmiþ bir bak, aynada bir kendi yüzüne.


Koþsaydým bir yalýnayak, halý gibi þu kýrlarda
Solusaydým havayý da çok iyi gelirdi bana.
Annemin pastalarýný, gözleme ve çöreðini
Yerdim yine afiyetle, kimseler karýþmazdý bana.


Kardeþlerim, annem, babam velhasýlý tüm ailem
Hep yanýmda olurlardý, sýkýlmazdý benim caným.
Paslý çemberim, çomaðým, teldendir arabalarým
Hem neþeli, hem haylazým, bitmesin çikolatalarým.
Elbet ben de keyif alýrým, çocukça yaþayabilsem.


Sesi geldi uzaklardan, çocuklar kulak kesildi
Þimdiden þekerler için bozuklar yere saçýldý.
En irisi, en canlýsý, ne sevimli yalamasý
Horoz þekeri alanlar, çocuklarýn en þanslýsý.


Yapýlýyor yine tek tek, binbir rente uçurtmalar
Gövdeden arta kalanla, kývrýlýyor bak kanatlar.
Ýpler çok uzun olmalý, saðlam olup kopmamalý
El emeði uçurtmalar, en yüksekte yarýþmalý.


Sayýþmaca ile seçtik, ebemizi belirledik
Baðladýk onun gözünü, ses sedayý hemen kestik.
Yakalanmamak için hepimiz, adeta dikkat kesildik
Körebedir onun adý, belli olmaz saðý, solu
Sonunda tutulur biri, budur iþte eni, konu.


Dönüyorsa çemberlerim, hem neþeli, sevinçliyim
Yalamadan erimiþ bak, elmalýdýr þekerlerim
Uçan halým olmasa da, Kaf Daðý`na çýkmasam da
Dondurucu þu ayazda, lapa lapa yaðan karda
Kýzak ile kaymanýn ben en derin heyecanýndayým.


Dondurmam varsa elimde, gam kasavet yoktur bende
Yaz sonu karnem elimde, bense hayaller peþinde
Çam kokulu ormanlarýn, þýrýl þýrýl derelerin
Belki orda yüzmelerin planlarý var defterde.


Unutmam arkadaþlarýmý, ne kalaný, ne gideni
Severim her birini ben, sanki kardeþimmiþ gibi
“Geçmeseydi, bitmeseydi.” diye ümit ediyorken
Oysa onca zaman geçmiþ, hayat bizi adam etmiþ
Uyanýnca anladým ki, yazdýklarým hep hayalmiþ.

Oðuzhan KÜLTE


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.