MEMLEKET SEVGİSİ

Bakýyorken uzaklara, ufkun ta ötelerine
Duyar gibi oluyorum halay ve zýlgýt seslerini de
Bir baþka türlü burada armoniler; aðýtlar, türküler,deyiþler,…
Yazýldýðý gibi deðil, bambaþkadýr gözlemlenenler
Ýçim bir tuhaf oluyor, tutamýyorum kendimi nedense
Her köyü, kasabasý,beldesi ayrý bir sevgi doðuruyor bende,
Memleket doðuyor içimde, memleket oluyor bakýþlarým
Bir yandan ürperiyorum âdeta, öte yanýmsa coþkulu
Beni benden ediyor, diyâr diyâr savuruyor bu sevgi
Anlýyorum; memleket, ses veriyor kulak verene
Çaðýrýyor bizi kendince; kýrý, bayýrý,yükseði ve enginiyle.

Ey vataným, söyle seni nasýl anlatayým?
Hudutlar boyu dalgalanan þanlý bayraðýnýn hayraný,
Demokrasi uðruna sere düþen bir baþýn kurbaný,
Hürriyet aþkýna akan asil kanýn, yaralanan bedenin aþýðý
Bal dökülen dillerde de vatan, millet, bayrak ülküsüyüm.

Var mýdýr böyle bir sevgi, benlikleri eriten?
Farklýlýklara raðmen, zýtlýklarý da kendinde zenginleþtiren
Dondurucu ayazý, boraný ve karýnda çileyken,
Kumsalýnda ve kýþýn orta yerinde serinleten
Dört mevsimi de ayný anda kendinde barýndýran
Ve belki de bu yüzden sevgisi içimizde âbideþelen!

Ayný tebessümlü bakýþlardýr, ayný çalýþkan eller,
Ayný kuþ cývýltýsýdýr, ayný yaðmurun sesi
Deðiþmiþ olsa da daðýn, yaylanýn, ovanýn rengi
Ve farklýlýklar gösterse de yemesi, içmesiyle,…
Ayný vefâlý duygularýn, ayný hasret ve beklentilerin
Ortak sevinç ve kederlerin adresidir memleket.

Kýrýlsa bir aðacýn dalý uzakta, çok uzaklarda
Ansýzýn kuzeyde açsa güneþ, içleri ýsýtýrken
Bir yandan kara bulutlar sarsa da alabildiðine göðü, koyu griden
Sanki bizim bahçede kýrýlmýþtýr dal, bizim gözümüze de inmiþtir perde…
Düþen çocuk aðlarken ayný bahçede, duyulur sesi ta ötelerde.
Açan da bizim güneþimizdir o,
Kapanan havasýyla da bizim gökyüzü…

Göbek baðý ile baðlýyýzdýr fark etmesek de
Medyada dillendirilen bir müjdeli haberde
Ayný coþkuyla, topyekün kilitlenmiþizdir
Haber ister doðudan gelsin, ister batýdan
Sevinecek bir þey varsa seviniriz; en kuzeyden ve güneyden
Memleket türküleri düþer birden dillerimizden.


Baþka þeye benzemez, bizde asla tükenmez,
Kundaktan kefene deðin bizi kuþatýr, terk etmez,
Alýnda, kýrmýzýsýnda bayraðýn gönderinde
Þairin mýsralarýnda, aþýðýnsa telinde
Bindallýlarýn oyasýnda, cepkeninde efenin
Memleket sanat sanat kokar sinelerimizde.

Gülü sevmeli, dikenine katlanarak
Çocuðu sevmeli içten, büyüyüp adam olacak
Ýþlemeli topraðý, yoksa çorak kalacak
Vermeli sevgisini caným memleketin,
Vatan diye haykýracak bu nesillere
Her karýþ topraðýnda sevgi ekmeli,
Nefretleri, öfkeleri, kötünün tüm silsilesini
Atmalý içimizden tek tek, olmalý tek yürek
Ýþte, o zaman memleket âtiye yükselecek.

Davulun tokmaðýnda, sazýn tezenesindeki uyumsun
Binbir rekte açan bir gül, gözümüzdeki nursun
Cömertlikte sýnýrlarý aþmýþ, ulvi bir yurtsun
Hem gözümüzde, hem gönlümüzdesin, teksin
Seni anlatmaya yetmiyor kelimelerim, sen ki memleketimsin.

Yaþýnýz ister yedi, isterse yetmiþ olsun
Çocukça bir sevgi dolar içinize ansýzýn
Topraðý yarýp, kabýna sýðmayan pýnarlar gibi
Baþdöndürücü, teselli edici, huzur verici
Gam, keder giderici bu mekânsal sevinci
Tutamazsýnýz kendinizi inanýn, bu sevgi baþka sevgi
Güneþte da kalsa biri, yalýnayak da olsa
Yürüdüðü, gezdiði, gönlünü esir ettiði
Benliðinden sýyrýlýp, tekrar kendine döndüðü
Her þafakta yeniden doðmuþçasýna umutla,
Selâmlarýn en güzelleriyle günün türlü vaktinde
Ýnsaný, insana ýsýndýran da o, memleket sevgisi.

Kurun salýncaklarý kurun, ardýçlarýn iri dallarýna
Salýnarak yürüyün bir yalýnayak, þu güzelim kumsalda
Yolunun asfaltýnda, yahut tozlu topraðýnda.
Dinleyin hele bir, kulak kesilin ki size ne diyor?
Tarihten esintiler þimdi size ninni gibi geliyor.
Memleket kokuyor zaman, mekân, tarih,… memleket.
Türkülerde de hep o ayný nakarat,
Memleket havalarý çalýyor gizlice yüreklerde,
Ýçimiz bir baþka oluyor, her memleket deniþinde.

Oðuzhan KÜLTE

Sosyal Medyada Paylaşın: