...
kalbim kederli orkestra
ruhum kaç yerinden kaçmýþ naylon çorap gibi
ve ben hiç bir sevinci yakýþtýramýyorum aðzýma
gözlerimde buðulu tüller
dudaðýmda pastel sonbahar -bütün resimlerimde-
yol ayrýmýndayýz artýk
býraktým ayrýlýðýn uðultusuna kendimi
yüzüne çevirdim süslü sokak levhalarýný
otel odalarýný, meyhaneleri
...ve yüzüme içirdim yüksek bir uçurumu
gülüþüm martýlara simitti dün
ellerim mýrlayan bir kediye palto
yaðmurla bir olup -þarký söylemiþtik-
dilimde su çiçekleri
gül-erken vurulur mu hiç.çocuk
yalan üzerine nasýl da yakýþýyor
sanki yýllanmýþ ihanet
veya bir yýlanýn körpe mezara sokulmasý gibi
ah bu aldanýþ bin asýrdýr bana musallat bir cellat
oysa gülüþlerini samimi bulduðum yalnýzca çocuklardý
-zira melekler þeytaný taklit edemezlerdi-
ve ben ne gömdüysem kendimden sonra
-gözlerine-
güvenini kurt yemiþ belirsizlikti
belki de annemin kartondan bebeðiydim masal sayfalarýndan elbiseli
hiç okumadýn farzet!
soulmate