Sensizim yine..

Gittiðin gün sana yürümeyi öðretene lanet ettim ben, yürüdüðün yollarý yapana..
Oysa bana seni seviyorum dediðinde sana konuþmayý öðreteni sevmiþtim..
Sevdiðini sanmýþtým yanýlmýþým..
Bana güldüðün gün seni ilk güldüren kiþinin yerine koydum kendimi..

Yanýmda aðladýðýnda kendimden nefret ettim.
Ýlk kavgamýzda kýrdýðýn çerçeveden kalan fotoðrafýda yaktým dün gece..
Pek biþeyin kalmadý. Hala çoksun..
Hayla varsýnda benden saklanýyomuþsun gibi.

Hayla bu evin bir köþesindesin.. Seni hayla bulamadým.
Sevdiðim kadar çok sevmiyorsun beni. Beklediðim kadar çok beklemiyosun..
Benim seni özlediðim gibi özlüyorsun onu..
Sana konuþtuðum kadar susuyosun bana.

En çok beni severdin sen.
En çok beni dinlerdin.
Hep benle olmak isterdin oysa.
Oysa giderken herþeyini alýrdýn..

Neden bu yanlýzlýk bende kaldý ?
Dön hadi , ne býraktýysan al benden.
Mümkünse sensizlikten baþla.
Çünkü en çok o yük yapýyo bende..

En çok sensizlik dokunuyo bana.
En çok geceleri düþünüyorum seni.
’Gerçe her vakit gece bana.’
Gittiðinden beri heryer karanlýk.

Heryer cenaze evi.
Suratým yine bin parça.
Oysa sözlerin vardý bana.
Oysa seninle ellerim yaþlanýcaktý , yokluðunda gözlerim deðil..

Oysa aðlasamda sen silecektin yaþlarýmý.
Yalanmýþ oysa..
Sonunu görmeden çýktýðým yolumdun sen benim.
Sonunu gördüðümde mutlu olmak için çýktýðým yolumdun sen benim.

Senle olmayý seçecektim ben.
Sensizliði deðil.
Seni sevecektim , sensizliði sevdiðim gibi..
Sensizliði sahiplendiðim gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın: