gevþe ve yürü -huzur gülümseyerek çiçeðini açar meyvesini verir aðaç sahibi var elbet diþin týrnaðýn bellediðin sarmaþýklý köklerin
gök anne deðil dedin üzdün yýldýzlarýn sesini demen o ki sus o kadýnda tükendiðin dirildiðin bulutlu inancýna þekil alan onca þýmarýk çocuk düþperest hep yukarýlar ayaklara kalan teþhirci ayýp intikamýný alacaksýn ya zamanlarýn topraktan gürül suyun kaçkýnlýðý ondan iþte dudaklarýndan iman etmedi gölgeler titreyen aydýnlara yanmasýnlar mumca savrul esen gecenin saçlarýna da eyvallah baþlangýca ölünüp gelinmeseydi
þimdi istiyorsun inandým þeyi ayrýntýyý her þeyi kalýn sert damarlý tülden katmerli bir otobanýn akýl cinayetinde kala kalarak yürüyemeden o hýzý bir karýþ sevgiyi
0050
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.