YAŞAMIN GERÇEĞİ ESKİŞEHİR'İM

Her sabahýnda
Bir gümüþ rüzgarý eserdi yüzüme
Isýtacak gibi olurdum yüreðimi
Özlem dolu çocukluðumda
Ýliklerdim siyah önlüðümle
Annemin kola yaptýðý beyaz yakam
Elma þekeri sokaðýnda
Ayva kokusu dolanmýþ
Akasya kokularý arasýna
Papatyalar açmýþ rengarenk
Güler yüzlü öðretmenlerime
Koþarak giderdim okuluma umutla
Gül açardý her baharýnda
Sen gülünce Eskiþehir’im

Yüzün sýmsýcak her baharýnda
Aðlayýnca gam düþerdi hüznüne
Salýnýrdý ýlýk sular dereler boyu
Islak çamurlu sokaklarýna dalýp çýkarken düþlerim
Sen gülünce güller açardý gönlümde
Izdýrab dolu boþ caddelerinde
Gençliðim sende geçti ey güzel Eskiþehir
Özlediðim her günümde sen vardýn
Gençliðimde bile hamam yolunun
Çalýþýrdým kendimce çabalardým
Sýrtýmda bir kambur yokluðum
Sýnandým bir hamal türküsü ile
Anýmsarým yokluðumu bir bir çaresizlikleri
Çocuksu al yanaklarýmda
Arar olurdum dostlarý gülümseyerek
Yemyeþil parklarýnda
Aðladýðým da oldu çok zaman
Yorgun kalýp odun pazarýnda
Güldüðüm de oldu
Koþup oynadýðým kýrlarýnda
Sýzlandýðým da oldu yalnýzlýðýmla
Göz koyduðum da oldu
Yine vaz geçemedim
Gidemedim baþka bir ile
Yaþadýðým çocuksu günlerimden
Ayrýlamadým asla þehrimden
Donan hatýralarým olurdu bazý
Göz bebeklerimde yuvarladýðým
Donan saçlarýmý kopardýðým tellerini
Unutamadýðým öðrenciliðimde
Öylesine özünden içtiðim kitaplarým
Bir anýdýr hala öðrenciliðim
Öðretmenlerimdir feyiz aldýðým anýlarda
Unutamadýðým arkadaþlarým
O tatlý günlerim film þeridi gibi
Her bahçesinde kýr çiçekleri
Donmuþ dudaðýnda suskun yürekleri
Islanmýþ hatýralarla ýsýttýðým
Bekleyen koynumdaki sevdam
Kirpiklerimin ucuna býraktýðým umutlarým
Karla boðuþan isli sokaklarýnda Eskiþehir’im
Kömür karasý hatýralarý yanar sobalarýnda
Tüten is kahýr dolu bacalarýnda
Patlayan kestane kokusu yayýlýr
Kuru soðuðuna aldýrmadan
Bir tarhana çorbasý bir de acý soðan kýrdýn mý
Gün yayýlýr kara kýþýnda olsa bile
Her biri bir albüm olurdu
Islanan tutku dolu hatýralarýmýn
Elimde susamlý simidin kokusu
Mis kokusuyla yemyeþil parklarýnda
Yudumlarken tertemiz nefesini kelebeklerin
Þurup gibi gelirdi çeþmesinden içtiðim sularýnýn
Unutamadýðým anýlarým gelir gözlerimin önüne
Her satýrýnda okuduðum kitaplarýmýn
Sýnav günümün stresi boðuþurdu benliðimde
Sorgulu dakikalarý dinlenirdi
Atatürk lisesinin ýslak kanepelerinde
Kýþlarý sert geçerdi þehrimizin
Tezeklerin kül kokusu yayýlýr isli duvarlarýma
Evlerin çatýlarý sökülürdü esen rüzgarlarýndan
Ta yüreðinden koparcasýna iniltili
Suskundur kuþlarýn sesleri
Soðuklarýnda sessizce boðuþur yokluklar
O güzel ezan sesi kaplardý caddeleri
Bereketi vardý ramazanlarýn
Tadý kalýrdý damaðýmýzda aðda tatlýsý
Pidesi iftar sahurlarýnda
Her bayramýnda dolandýðýmýz
Bayram þekerlerindeki çocukluðum
Kimilerin kapýlarý çalýnýrdý açýlmayan
Her misafirin nasibi serilirdi sofralarýna
Nasýl gitsin ki aklýmdan o çocukluðum
Yaþadýðým gençliðimdi dar sokaklarýnda þehrimin
Bir filim þeridi gibi geçer gözlerimin önünden
Ecdadýmýn geçtiði sokaklarýna
Aðýtlar yakýlýrdý duyulasý
Hala ayný ihtiþamýyla dolu Eskiþehir’im

Behçet Bük 1396/11.5.2016 02.30’
Sosyal Medyada Paylaşın: