Ey Yaşayan Şehri İstanbulum
Ýçimde göz göz oldun, gözyaþýmda acýsýn
Acý, keder, hüzün oldun, aþýmda kalansýn
Geçmiþe bir yolculuk yaparken, kalbimde anýsýn
Kaderimin çizdiði yolumda yoldaþýmsýn
Aþk hüzündü kalbimde, güftesini yazarken
Zincire vurulmuþ bir mahkum gibi, yaþlanmýþtým beklerken
Kokusunu içime çektiðim Ýstanbulum, yollarýnda yürürken
Kalbimin çizdiði yolumda artýk yabancýmsýn
Uðruna savaþtýðým bir þey kalmamýþtý kazanmýþtýn
Duygularým yok olurken kaybetmiþtim
Þehrin günah defterine yazýlmýþtým
Yaptýklarým ve yapamadýklarýmla çizdiðim yolumda yol adaþýmsýn
Söylediklerimle kalbimin bir köþesinde kanýyordum
Söyleyemediklerimle seni bende yaþatacak sanýyordum
Yanýldýklarýmla beni sende saklayacak sanýrken aldanýyordum
Gün ýþýðým kalmamýþtý çizdiðim yolumda, vurulmuþdum
Güneþin batýþýný
Boðazýn akýþýný
Gözlerimin yaþýný
Kalbimde yer ettiðin acýlarýn tortusunu
Yaþadýklarým ve yaþayamadýklarýmý býrakýyorum sana
Elveda diyerek ayrýlýyorum
Senden Ýstanbul
Elvedaaaaa.....
Çerkez Kýzý
08.05.2016
Deðerli Seçki kuruluna ,seçkiye deðer bulduklarý için teþekkür ederim.saðolun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.