Sanmayın ki Mutluyum
Sanmayýn ki mutluyum, zamana inat dururken
Çok aðladým yas tutarken, gözyaþým yanaklarýmda kururken
Senli, benli deðildik eskisi gibi,sen terkedip giderken
Ýki yabancý gibi ayrýldýk, býrakýp gittiðin yerdeyim hâlâ
Elveda içimdeki sen, ne vardý gidecek
Ömür boyu kalbimde kalacakken..
Oysa çoktan gitmiþtin benden, seni gönlümde yaþatýyorken
Kanayan kalbimde hüzün, günü güne katarken
Ýçimdeki özleyiþle, bir umut doðar sanýrken
Ayrýlýk libasýný giymiþtin, el ele deniz ve mehtabý seyrederken
Gönül hazýr deðildi vedaya, sanki aþk kalbinde tekrar hayat bulacak sanýrken..
Ruhum þimdi sadalarla aðlarken
Eþlik ediyor kemanýmda hazin hazin çalan hüzzam naðmeler
Tekrar imtihana mý girsem hayat okulunda sýnýfta kalýrken..
Gecenin karanlýðýna, huzur bulmak için sýðýnýrken
Yalnýzlýðýn pençesinde, düþüncelerim, duygularým yok olurken
Gönül mabedimde sýðýnaðým, belki kalbimin belki kaderimin çizdiði yol muydu
Dilimden isyan duygularým fütursuzca savrulurken..
Neden aldatýyorum ki kendimi
Ne yapmak istiyorum ki buralarda
Ne istiyordum ben, neredeydim
Ne yapmak istiyorum ki, alnýma yazýlan hayatý yaþarken..
Kalbim antik bir þehrin kalýntýlarý gibi bir harabe þimdi
Kendime bile itiraf edememiþtim bugüne kadar
Benliðimi esir alan aþk yüreðimdekileri maskelerken
Kendimle yüzleþiyorum artýk, acý çekerken...
Çerkez Kýzý
19.05.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.