KAYBETTİM MUTLULUĞU

KAYBETTÝM MUTLULUÐU

Bir kuþun kanadýnda, kaybettim mutluluðu,
Uzanýp alamadým, seyrettim uçuþunu.
Her kuþun ötüþüne, baktým yârim mi diye,
Son göçmen kuþ da geldi, kestim artýk umudu.

Pencereye koþarým, duyarsam bir kuþ sesi,
Hep yabancý kuþ konar, bu benim kaderim mi?
Çare yok, kanatlanýp, yâre kendim varayým,
Gururu yere serip, ’dön’ diye yalvarayým?

Dönmezmiþ, niye dönsün, akýlsýz birisine?
Yalvarsam da konmazmýþ, tekrardan viran yere.
Bilmez ki, bin piþmaným, kalmýþým deri kemik,
Yine de vazgeçemem, pencerem sonsuz açýk.

10.05.2016

MEHMET SEMERCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın: