KÜF

KÜF


Tek ben sürgünüm anne, hangi güne telaþým?
Yapraðým hüzne dalmýþ hep rüzgar üfleniyor.
Düne kýrgýným anne mazimle tüm savaþým
Sanki açýkta kalmýþ, sol yaným küfleniyor.



Hani yorganým anne, nerede atkým benim?
Savruldukca bitmedi topraða katkým benim.
Hava öyle soðuk ki tutuldu nutkum benim
Ne mutluluk geliyor ne elem defleniyor.



Câna dargýným anne, ruhum o kadar cansýz
Dar aðacý kurulmuþ þu meydana apansýz.
Söyle nasýl yaþanýr; umutsuz, heyecansýz
Bilmediðim her ölüm bana hedefleniyor.



Yine durgunum anne, yine sessiz vaveylam
Ufkuma gün doðmuyor görülmez oldu aylam.
Arasam bulur muyum kayýp mý huzur yaylam?
Hecem yangýn içinde, gecem þerefleniyor.


Bitmez vurgunum anne dinmez gözümde yaþým
Bu amansýz sürgüne köle olmuþ dik baþým.
Düne kýrgýným anne mazimle tüm savaþým
Ben yoruldum dedikçe ömrüm telefleniyor.

Sanki açýkta kalmýþ, sol yaným küfleniyor!



ELÝF KESKÝN KARABULUT. ../ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ...
Ayný tarihte ayný saatte..Þimdilik öylesine ...

.......

Anne sana demiþtim bende bir haller var bak
Ömür takviminden bu kopan kaçýncý yaprak
Kollarýný yapmýþtýn hani bana salýncak
Böyle sitem ettikçe kalbim sedefleniyor...Oktay Zerrin hocama teþekkürlerle.



Sosyal Medyada Paylaşın: