insan oðlu o denli tuhaf huylu bir yaratýk ki
çakallar bile halt etmiþ dönekliklerinin karþýsýnda
hep hile desise ve çýkarlara koþup da duruyorlar
bari biraz anlasalar ya zulme hizmet yaptýklarýný
öylesine bir þuursuzluk kaçkýný-dýrlar ki
hiçbir þeyi de gözleri görüp de idrak etmezler
nefis ve gurur hýrsýyla unuturlar ar ve hayalarýný
köpekler bile hal hatýr ve vefayý unutmazken
sevgilere gurbetteymiþ gibi çok ýrakta kalýrlar
deðiþken ruhlarýnýn öz benliði çýkmýþ ya zývanadan
ya da kopmuþ ya insanlýktan kalbi ebediyen
içinde ki nefis kurdunun kaþýntýsýn da
tümden deðerlerini tepelerler
adalet mevhumun da çuvalladýðý da
elbette ki tüm gerçekleri ile bir gün olacaktýr aþikar
ortamlarý da hepten marsýk bir karanlýk
insan alemini sarmýþ ya ateþten bir vicdansýzlýk
çocuk gözlerinde ki korkular iniyor yüreklerine
iki ucu da mikroplu bir deðnektir az dokunduklarý
hiç mi hiç iflah olmazlar
Çýfýt devletler sinsi sinsi doðurup da dururlar
tüm bunca dipsiz girdaplarý
sömürgeci bir ruh taþýr tüm emelleri
tuzaklarýna düþenleri o anda yok etmek için
döndürüp dururlar çýkar çarklarýný
iliklere dek de dondururlar
buz gibi yürekleri ile kinlerini estirdikçe
vicdandan kopmuþ bir mahluktur aslýnda izanlarý
ülkeleri toz dumana katarlar en elasýndan
ya da adý demokratik bir operasyon olur
zehir zakkum edilir hayat garibime kan deryasýndan
kör kuyulara hapsedilir barýþ güvercinleri
insanlara hayalde boðmak için hep masallar anlatýlýr
belki de biz müstahakýz
nefsimizin doyumsuzluðundan
tümden akkor olup da yaksýn he mi yüreklerinizi
mazlumlarýn ahtý yýksýn feryatlarýyla tüm imansýzlarý
binlerce zalimliði görüp de bilmek neye yarar ki
ruhlara fitne girince doðru da eðri de yok sayýlýr
alýn yazýlarýyla kör bir kadere refakat ederken
ne kadar da acýdýr analar da ki
yürekten kanayan o çaðlayan gibi göz yaþlarý
canhýraþ bir feryat içinde yüreklerimiz parçalanýr
aydýnlýklar karanlýklarýn içinde bir anda kaybolurken
soyu ve sopu çürüye silerin
yere batasý iyilikleri bile bizlere zehir zemberek olur
bu alemde hep el ayak öpenler adamdan sayýlýyorlar
hin oðlu hinler hepten göz dikmiþler vatanýmýza
karanlýk emelleri ile bizi bize kýrdýrýyorlar
þeyh’tin mahallesinde salyangoz satar oldular
silkinip de kalkýn artýk uykudan çok geç olmadan
son piþmanlýklar iþ iþten geçince neye yarar ki
veya böðüre kýlýç dayandýktan sonra kime ne faydasý var
hakikati bir an evvel görsün o kör gözleriniz ki
revnaklarýmýz esir kalmasýn kötülüðün karanlýðýn da
beyni sulandýrýlmýþ bir toplum var þu an karþýmýz da
iblislerin emelleri hasýl olunca onlarda yok olacak
nere de o güzelim bir ve beraberlik
bir kalksak ayaða çöller bile o anda döner vahalara
insanlýk hükmümüzde tüm dünya önümüzde diz çöker
tüm kullar adalet hükmünce ilahi yolu o zaman bulur
analarýmýz artýk aðlamaz hep civanmertler’i doðurur
vatan da sonsuza dek sevginin düðün derneði kurulur
iþte o an ki
güvercinlerin deðil iblislerin kökten boyunlarý vurulur…
(10.05.2016) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!