Yýldýzým, günüm Yiðidim,
Yarýným, dünüm Yiðidim !..
Önüm, arkam, rüzgâr-gülüm,
Iþýðým, yönüm Yiðidim !..
Börteçine’m, Asena’msýn,
Çaðlara destan anlamsýn,
Ýlk insandan þifre dille
“Ad’am” gibi bir adamsýn!
Dünya durdukça durasý,
Bütün dillerin anasý,
Ses bayraðýmýz Türkçe’de,
Yiðit, doðru, dürüst demek;
Haným kýzda, “kýzan” beyde,
Mertçe vurur da bu yürek,
Er oðlu er Türk canlara,
Bânu Çiçek meþrebinde,
Burla Hâtun erdeminde,
“Zümrüdüanka”lar gerek…
Ey Türk oðlu, ey Alp-er’im,
Sen ki sensin istikbâlim
Sana teslim istiklâlim !..
Þafaðýn novruz deminde,
Kucak açmýþ çolpanýna,
Al yazmalý, bak, Hilâlim !..
Duy beni, senden bu sözüm!
Atam Korkut, rehber öz’üm;
Soydan geldim, soy soyladým,
Boydan geldim, boy boyladým,
Sanma ki, toy goygoyladým !..
Gerçekleri dile verdim,
Ezgimizi tele verdim,
Asýrlardýr çile çeker,
Ol bülbülü, güle verdim...
”Or”a baktým “Uz” taraftan,
”Uz”a baktým “Or” taraftan,
Ondokuzun birden aldým,
Altýn yaydan oku saldým.
Ong’orhan’dan Ong’uzhan’a,
”Or-Uz” dedim tek Ýlhan’a;
Tarihten ilham Yiðidim,
Uyan da þânýný kazan,
”Ýl”im, “Töre”m, Han-Yiðidim! ..
Üzerinden güneþ batmaz,
Sana her dem, tan Yiðidim!
Deðerinden gafil olma,
Dünyaya kaptan Yiðidim!
Hasmýn çok, menendin yoktur,
Suyun Kür-Þad’tan Yiðidim!
Töre Han’ dan Atatürk’e,
On Oyul’ dan günümüze,
Uygarlýðýn dip dalgasý,
Evrenin birlik halkasý
Soykütüðün ne der dinle:
- ”Senden ön söz, senden yazý,
Oku, öðren can Yiðidim”!..
Yuluð Tigin, Atung Bilge,
Oy Çur, Öngre Býna Baþý,
Tonyukuk, Kaþkarlý Mahmut,
Maturýdî, Ýmam Âzâm,
Beyrunî’den Fârabî’ye,
Kitap olur isim yazsam,
Bitmez bu destan, Yiðidim!
Talas, Turfan yazýtlarý,
Uluð-kem ve Baykal-lena;
Kutyak’tan ökük Orkun’a,
Sölgen-taþ’tan Altaylar’a,
Ak Ehram’dan Yücetan’a,
Yüz binlerce anýt belge,
Dip bucak sence konuþur,
Ulanýr “Altýn Bitig”e;
Özünden özet görgüler,
Yalavaç Ýstemi Han’dan
Yansýr “ Kutatkubilig”e!
Yesevî, Yunus, Mevlâna,
Hacý Bektaþ Hünkar Veli,
Gönül gücümüz erenler,
Daha benzer niceleri,
Döne döne, yana yana,
Senden dilek birleyerek
Göçtüler Dost berzâhýna !..
Kýnýk’tan Alparslan Gâzi,
Kayý’dan Kara Osman Bey,
Fâtih Sultan Muhammed Han,
Yurt ve çað açtýlar sana!
Göklere Türkçe uzanan
Türk soylu mimardý Sinan,
Beþ vakit namaza çaðrý
Tek-bir getirirken ezan,
Eserleri göze sürur,
Kalbe huzur vermekteler;
O’ndan esin Taç Mahal’se,
Aþka gelen Cihan Þah’tan
Hindistan’a bir armaðan…
Bu dünyâda özgüvene
Asla muhtaç olmayacak,
Biri varsa sensin inan!
Bizans surlarýnda Sancak
Eser, Ulubatlý Hasan;
Baðdat kapýsýnda mýzrak,
Bayburt çeliði Genç Osman;
Atlantik’te þehit yüzer
Koca Yusuf nam pehlivan;
Yedi düveli Boðazda
Mâziye gömer de atan,
Târihin seyri deðiþir,
Yazýlýr sil yeni baþtan.
Batur Alp’ým Türkistan’da,
Azat Bek Afkanistan’da,
Dudayoðlu Kafkaslar’da,
Elçibey Azerbaycan’da,
Sadýk Ahmet Rumeli’de,
Ýsa Yusuf, Baþbuð Türkeþ
Ön Asya’m Ergenekon’da
Uçmaða vardýlar tek, tek;
Unutma yakýn geçmiþi!
Onlar, belleklerde diri
Çaðdaþ Türk efsâneleri…
Hepsi de dillere destan,
Sayýsýz er, bahadýrýn,
Cihâna bedel her biri;
Fýtratýndan emindiler,
Sana senden yemindiler !..
Bre benim has Yiðidim!
Kalýbýnýn hakkýný ver,
Adýmýna bas Yiðidim!
Türk kavuþsun önderine,
”Demirkazýk” gönderine
Bayraðýmý as Yiðidim!
Benliðine teðet kalma!
Koruðu ermeden yolma!
Zorluklardan sakýn yýlma,
Sýr deminde, sus Yiðidim!
Ýyi günün yalakasý,
Kara günün baþ belasý,
Nâmertlerle yoldaþ olma,
Selâmýný kes Yiðidim!
Dostlarý kýrýp dökerek,
Yel yeperek, yelken kürek,
Düþmanýndan akýl alma
Sonu gelir ters Yiðidim!
Bilim, yol ve yöntem demek,
Bir tarafýn soran olsun!
Yýldýrým düþer mi? .. Düþün !..
Öbür yanýn yor’an olsun!
Bu misâli küçümseme,
Özgüvenle, çalýþ, öv’ün,
Ýlk hedefin Turan olsun!
Sol eðninde çaðdaþ bilim,
Sað omzunda Kur’an olsun!
Bilge’ce adýný kazan,
Ýmzâný at, eser býrak,
Ýlelebet duran olsun!
Alp-Baturum, koç Yiðidim,
Gafletin tek suç Yiðidim!
Sanadýr bütün emekler,
Samanyolu seni bekler,
Ýmanla berkit sineni,
Ümrânýna aç Yiðidim!
Bak, gör ýþýðý zapt etti,
Çaðdaþ Fâtih Sultan Mehmet !..
Yalnýz dizginlemek yetmez,
Bin o þavka, uç Yiðidim! ..
Söz gitsin bendini yýksýn,
Koçak yüreklere aksýn,
Korkaklar oturup baksýn,
Yiðitler ayaða kalksýn!
Türk Budunu dirliðine,
Kavim, gardaþ birliðine,
Andýmýz var çaða bugün:
- Gök girsin, kýzýl çýksýn!
- Gök girsin, kýzýl çýksýn!
- Gök girsin, kýzýl çýksýn!
Heyyy!