Çiçek bahçeleri de ýssýzlýkta, Susamýþ köpeklerin baþlarý, Yine kaldýrým taþlarýnda, Bu ilkbahar kýlýklý sonbaharlar, Yaðmurlarda olmasa, Nasýl bir mevsim, yeþerecek, Her ne yalan bildiysem, Onlardan iyi beni, ne yetiþtirecek. Eðrilerimden, nasýl bir þey doðrulacak, Sýkýntýlar üzerime çöktüðünde, Kararan gözlerimle yaslanacaðým; Olmasaydý ya, þu ulu orta duvarlar, Dizliklerim yýrtýlacaktý, Üzerim tozlanacak! Alaylarla sarmaladýðým sessizliðim, Konuþup duran insanlar deðil, Atýp tutanlar asla, Süslü kelimeler savuran bir ‘kadýn’ asla! Baþkalaþmýþ eller asla, Yine beni, Yara bere içindeki, Dizlerim toparlayacak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.