İstasyon
Sýrtý terli kaldýrýmlar çeker, þehrin yükünü
Bir tükürükte boðulur karýnca,bir üfürükte serçe
Bütün gamlarýmý döktüm pazara,kaç para ederse yekünü
Gözlerime perde alacaðým ,düþlerime kelepçe
Tanýmadýðým þiirler, tokatladýkça yüzümü
Aþkýn önünde eðildim. El,pençe
Birde uykudan uyandým,açtým ki gözümü
Ne memleket kalmýþ elde,ne de lehçe
Gömleðimin bile, þaþýrdým tersini,düzünü
Kemer, pantolona yaparken iþkence
Astým portmantoya,kýrýþtýrmadan hüznümü
Giyerim belki bir gün, fiþlenince
En son okudum dünyanýn yeni tüzüðünü
Yeryüzünde fesat,gökyüzünde eðlence
Öttürdüm! trenin düdüðünü
Son istasyonu uzaktan görünce..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.