Ne yazdýðým kandýrýyor ruhumu Ne söylediðin söndürüyor Ýçimde hiç sönmeyen Kor alev ateþleri
Sen... diyorum….da….. Diyemiyorum dahasýný Çünkü... Sen mahkumsun kendi aklýn fikrinde Bense tutsak evren denilen Mahpushane içinde Ve zincirlenmiþ kollarýmla Taþýmasý yüreklerde yük olan
Yine de dur orada Bir hecelik mesafenin ucunda Bir tebessümlük bakýþta Ve bir ince sýzý gibi Gözlerimin pýnarlarýndan süzülen
Gitmesen hiç diyorum Az da olsan razýyým Seni istiyorum canhýraþ Daima kal orada Varsýn olsun Ötesi hiç görünmeyen Pencerenin ardýnda
12.04.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYDINK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.