Bilirim ki... Seni enginlere sýðdýramam anne Dünyanýn bütün çiçekleri yetmez sevgine Sabrýn, sukunetin,yüreðinde meþale Bir oya inceliðinde nakýþ nakýþ iþlerken benliðime Demet demet papatya, masum ellerinde Bak iþte sana geldim Saçlarýmý örer misin yine Yine sarar mýsýn beni þefkatinle
Kimseler sen deðil, sen olamýyor anne Öyle doluyum ki bugün çepeçevre özleminle Yeniden çocuk olsam Yeniden baþlasam geçen zamana Bana yeniden masallar anlatsan Þarkýlar söylesen Sevgiyi nakþederken dirhem dirhem özenle Gurbet trenlerine mendil sallamadan Uðurlamadan..
Oysa þimdi Telaþa atfeden fýrtýna sabahý Mevsimlerden bahardý Þarkýlar hep hasrete yazýlý Mutlu ol yeter ki derken Yaðmur damlalarý asýlýrken gözlerine
Yýllar nice seferlere açýldý Sýr dolu alemin yelkenlerine tayfaydý Þemsiyesiz saðanaklarda yürüdüðüm zamanlardý Takvimlerden bir bir sayfalar koparýldý
Hep söylerdin bana Hayat bir masaldý Masaldý anne..
Parmaklarýmla çizmek isterken tüm renkleri Sana getirmek istediðim maviliklerdi Ýlk gülümsemem, ilk hecelerim Ýlk harflerim,dizelerim Anne yazýyorum büyük harflerle
Sarý sabýr çiçeklerini suluyorum... Kokunu getiriyor her dünya döndüðünde Saçlarýmý savururken rüzgarlar Dalýyorum bulutlar arasýna yerleþircesine..
Adanmýþ hayatýný anlýyorken þimdilerde..
Saçlarýna yýldýz düþmüþ Koparma anne..
HAZAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
hazan444 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.