Unutulmuþluða dair bir beste yayýlýyordu çok uzaklara Susmuþ dudaklarda mühür adeta taþ duvarlarda Gece ve opera Çözülmeyi bekleyen düðümlere amade yýldýzlarý Belki de tek þahitti ayýn þavký Med cezirler, anafor Rüzgarlar ve nisan yaðmurlarý Çok ýslatýrdý yapraklarýný Masalsý bir anlatýmdý
Sayfalar dolusu usul bir kalemin izleri Lakin küskündü kelebekler ezgisiz sözler duyduðundan beri Begonviller solgun, güller süklüm püklüm Aþiyanda bu kez hüzünkar öter kuþlar Ayný gün ve sabahýn meltemine dönükken yüzleri Hiç dönmeyecek trenlere mendil sallayanlarýn çaresizliði Gözler nemli Tek teselli Tarih tekerrürden ibaretti
Ne sen o eski sendin oysa Ne de ben eski ben Ýnsanlar, sahte, kostümler gri Zaman , mekan bahaneydi Kimin vebali ani gidiþler Kuru bir ifade bakýþlar, sisli gülüþler Aylardan nisan Dargýn kýrlangýçlarda isyan
Hala beyaz rengin Hala beklersin Ah papatya...
Suskularýmýzdan suçluyuz oysa..
HAZAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
hazan444 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.