YANSAM SÖNERİM
Gönlümde hasretle yar-e giderim
Seni sevdim ya ah! Malý niderim
Yürek sana yanar alevli har-da
Bir selam göndersen, yansam sönerim
Deli gönül senden ayrý olmuyor
Kaðýt isyan etti, kalem yazmýyor
Mektup yazam dedim, elim tutmuyor
Bir haber göndersen, yansam sönerim
Eðledin gönlümü dergah-ý handa
Tutuþtu bu gönül alevli harda
Bülbülüm ötmüyor ahu zarda
Gülünü koklasam, yansam sönerim
Elim sinemde dir, hülya ya daldým
Yaðmur oldum sizin ellere yaðdým
Takýldým zülfüne, gönlüme sardým
Zülfünden bir tel-e yansam sönerim
Kul Seyyah’ým varýr, her demde sana
Güllerin mis gibi, bir dal ver bana
Yandý þu yüreðim sevdan dan yana
Gülüþünü görsem, yansam sönerim..
Tahsin ÞAHÝN (Kul SEYYAH)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.