Fikirlerimin yansýmasýný çiziyorum bu sefer
bu yansýma açýk ve alelade olacak kalbimden
sesinde olan sessizliðimden,ve senden
harici olan her þeyin bahsini yapacaðým
siyaseti pek sevmediðimden,ve siyasetten
mesela baþlayabiliriz seksenlerden
doksanlardan ve sensiz geçen her seneden
cahilliðimle anýldým bunca zaman kitap bilmezmiþim
öyle dedi iki-üç stalin bozmasý lenin çakmasý arkadaþ
kavgaymýþ ve kavgammýþ tek derdim amansýzca
doðrudur kutsaldýr benim kavgam ve bir o kadar da sevdam
bana bir bayrak gösterildi içini görmemiþtim
kolum kanamadan önce bayrak nedir bilmemiþtim
o zaman derdim bu oldu ki söylemiþtim
bana anlatýlan hiç bir öyküye kulak çevirmemiþ dinlemiþtim
vatanýn önemsizliðinden bahsetti yine bir kaç arkadaþ
acaba anne-baba sevgisi mi tesiri altýna aldý onlarý
anne vatandýr baba canandýr bu topaklara
anlatamadým da dilime dolandý dokundu bir parça da olsa canýma
sanki biz vatanýn hürriyetini üstün tutmadýk sanki vatan dedik durmadýk
toplanmýþlar bir kaç arkadaþ siz eðitimlisiniz biz cahil anladýk
birimiz her þeyi bu topraklar için satýn alýrken
birimiz her þey için bir þey olan vatan topraðýný sattýk
gurbette zor sevilir vatan biliyorum bir kaç arkadaþtan
ve okuduðum kanadý kýrýk bir kaç kitaptan
ceviz aðacý olanlarý da gördüm açlýktan
gülhane parkýnda yananlarý da gördüm,aþktan
bir bayrak çektim içimden
beyaz olan
korkmuyorum tabii ki savaþtan
iki rekat borcum vardý
geriye kalan namazdan
eðitim kitaplar la oluyormuþ
okudum da gördüm Allah’dan
sonra ilk defa koydular önüme saðý ve solu
sað tarafýmda ev ahalisi vardý
annemle babam kalmýþtý solumda
bu muydu þimdi anlam vermedim
vatanýnda varmýþ bir þeyler hem saðýnda hem solunda
ölüm saracakken bizi en sonunda
ben ahalide kaldým tabii buydu önüme konulan lokma
ama hep sinir olmuþumdur solum da kalanlara
annem ve babam hariç
açýkcasý girdim bu çetrefilli ve dikenli yola
hem de en önde
ve gençlik hayallerimin baþýnda
arkadaþlarým öldü teker teker 13-14 yaþýnda
sonrasý baðýrýþ çýðýrýþ ve yakarýþ
mahallenin kollarýnda kayboluþ
bulutlardan utanýp duvarlara sýðýnýþ
kimsen görmesin artýk beni düþmeyecek artýk yüzüme gülüþ
arkadaþlarýma düþmüþken parelenip ölüþ
kin gütmeye bu yaþlarda baþlamýþtým günlerce
ama hiç bir zaman anlam veremedim düþündüm öylece
insanýn milletini býrakýr mý hiç karanlýða
uzun sürdü bunu idrak etmem sayamadýðým gecelerce
katliam varmýþ bir yerlerde bunlar yine hareketli
ellerin de bayraklar kýzýl kýzýl,hepsi sinirli
intikam günleri gelmiþ sanýrým
yer de yatýyor biri
ayaðýnda siyah bir kundura
üstünde iki düðmesi açýk yakasý geniþ gömleði
tutup sýrtýndan yüzünü güneþe çevirdiler
gün yüzüne çýktý benliði
birbirlerine baktýlar acaba uðruna koþtuklarý kimdi
tabi ki deðmedi hiç bir þeye
benim benliðimdi
ve herkes bir adým geriye çekildi
ve beni gören herkes
dönüp arkasýný gitti
’Vatansýzkalanamezerhakdýr
vatansýzkalanlardamezarýtadacaktýr’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Bordo. Zümrüt yeşili. Navajo beyazı. Kahvaltı Kahverengi. Buğday rengi. Vatanca. 11'li hece ölçüsü denemesi. Turuncu. Krem.