Ýnsan olan yaparmý bu kadar kanlý vahþet
Ölümleri duydukça kalp kinlenip sünmekte
Katliamdýr yaptýðýn affedilmez bir dehþet
Sabýr taþtýyor artýk alp kinlenip sünmekte
Aðýtlar sussun artýk analar aðlamasýn
Yitirip evlatlarý karalar baðlamasýn
Arþa deðip feryatlar yüreði daðlamasýn
Ocakta tüten duman hüzün ile sönmekte
Her gün yeni olaylar kan ve revan sokaklar
Kandýrýlmýþ insanlar kendini nasýl aklar
Neye hizmet ederler kör olasý uþaklar
Al bayraklý tabutlar eve yasla dönmekte
Keskin sirke gibisin kendi küpüne zarar
Bunca cana kýyarken tövben ne iþe yarar
Ahreti düþünüpte eyle gönlünü karar
Sen ihanet ettikçe düþmanlar övünmekte
Yeter Allah’ým bitsin bu kavga nefret ve kin
Yetmezmi þu cahile ibretlik ilahi din
Caniliði býrakýp insanlýk atýna bin
Sen günah isledikçe ruhunda dövünmekte
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.