Ne zaman deniz görsem ne zaman seni ansam
Ne zaman acý ile adýný anýp yansam
Gün görmedik sözlerim kývranýr dudaðýmda
Nice dikenler çýkar sýrtýmda dert daðýmda.
Kayýp etmiþtim seni bir hüzün sahilinde
Küçük çocuk gibiydin türkü vardý dilinde
Pembe güller açardý gözünün yeþilinde
Onun için belki de tuzludur gözyaþlarým
Her deniz gördüðümde aðlamaya baþlarým.
Bakýþlarýn ýþýktý dolanan pervaneydim
Sen bana ulaþýlmaz ben sana efsaneydim
Yoksun ya cezp etmiyor pembeler aklar allar
Þimdilerde gözümde sýzlar nice masallar.
Hayalimde tur atar belirsiz karartýlar
Saçlarýma dokunur uçup duran martýlar
Hicranýmý ölçemez beynimdeki tartýlar
Kimler için yaþadým senden sonra bilemem
Hayalini gözümün aynasýndan silemem.
Aslýnda biliyorum senin gibi anaydým
Diyorum ki daha çok hayalini anaydým
Þimdi kalemin kalbe kýlýç çizdiði zaman
Þimdi anýlarýmýn beni üzdüðü zaman…
Yaza yaklaþtýðýmda aklýmdasýn her dönem
Kalbimde çivilerle gözbebeðimde nem
Ninnilerin aðlýyor gece yatýnca annem
Dokunmadan kanýyor ruhumdaki ceriha
Mekânýn cennet olsun ruhuna el Fatiha.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! VEZN-İ AHAR SARMAŞIK MEHMET’İM