Çok deðilim
Gönlüm yok var olmaya
Vuslat rýzalýðý almadan gitmiþim
Geldiðim her yerden
Azaltsam diyorum içimi törpüleyen umudu acým
Diner mi sana acýmam
Ayný aynaya bakýyorum yýllardýr
Ayný kalmadýðým için
Kýskanýlýyorum
Geleceðimden daha önce geldiðim
Korkularýmdan daha çok olduðumda
Cesaretli bir yarýným
Biraz sonra saçlarýndan üþüyen
Bir çocuk oluyor yalnýzlýðým
Ve topraða bulaþtýrasým geliyor
Öncesinde sebep deðildi bir dün
Nefes almak adýna çare deðildi
Dertlerimden kurtulmak
Allah der Allahtan geldiðim yere giderdim
Yani kalbime inanýr
Öylece severdim
Geçerdi
Þimdi daha bir anlýyorum ufuklarý
Hatta bildiklerimden bir dað
Yýðabilirim
Fakat kuþbakýþý baktýðýmdan mý ne
Kibrime maðlup bir acizim
Her seferinde
Benim bu hallerim
Baþka kimin hallerinde cevap
Yahut deriyi soyan bir sorudur acaba
Baþka kim keyfini çýkarýr gibi
Acýnýn aklýna inanýrda
Habire þiir neþteriyle
Kalbine vurur
Bir sýðýnak bulup içine girmeden
Bir kaç yüzyýl bakasým var
Hesap etmiyorum elbet
Öldükten sonra kaç hayat var
Merakýmdan soruyorum aþk olmadýðýnda
Hayattan hayat canlý mý çýkar