Rahmet yaðan semada, baþýmýza taþ düþer. Günahlarla kirlenen kalbime ateþ düþer. Bu nasýl bir dünya ki, insan ona kul olmuþ. Eþrefi mahluk iken, deðersiz bir pul olmuþ.
Akýllar iflas etmiþ, can çekiþir insanlýk. Mazlumlar kan aðlarken, mal paylaþýr insanlýk. Büyük dava gütmenin bedeli büyük olur. Korkak yaþayanlara, bedenleri yük olur.
Ýyilik yapma fikri, galip olsun arzuna. Ahreti kazanýrsan, kavuþursun arzuna. Dünya yalanmýþ diye, sen de yalancý olma. Yolcu olduðun bil de, bir günlük hancý olma.
Sen çýkmazsan bu yola, çýkacak olur elbet. Bu devran böyle sürmez, hak yerin bulur elbet. “Bana ne” denir mi hiç, günahtan ve sevaptan. Senin de hissen olsun, daðýtýlan sevaptan.
Sen safýný doðru tut, niyetin halis olsun. Sakýn duygusuz olma, içinde bir his olsun. Yarattýðý bir kulu, sahipsiz koymaz Allah. Mazlumu ezenlerin, yanýna koymaz Allah.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.