Seni Düşündüğümde

Seni düþündüðümde,
Bir kuþ uçuyor karanlýklarýn ardýndan...
Sadece sesini duyuyorum,
Feryat figan aðlýyor uzaklardan...
Ve bir ýþýk doðuyor karanlýðýma,
Bir ses varýyor kulaðýma derinden derine
Küllerimden doðuyorum gözyaþlarýmla...
Sonra,
Ýki yýldýz düþüyor gökyüzünden,
Sessizliðe karýþýyor hýçkýrýklarým...
Tarihin sararmýþ yapraklarý seriliyor gözümün önüne,
Bazen gülümsetiyor, bazense acýtýyor içimi sinsice,
Sessizce kanýyorum çoðu zaman,
Sessizce yanýyor kalbim!

Seni düþündüðümde,
Bir ürpertiyle doluyor içim,
Dört mevsimi birden yaþýyorum...
Bölük pörçük bir hayal kalýyor senden geriye.
Sesin çýnlarken kulaklarýmda,
Parçalanmýþ resimlerin oluyor son duraðým...
Birleþtirmeye çalýþtýkça eriyorum sanki
Sonra,
Tepemde duran çalar saat deliyor zamaný,
Benim sessizliðime inat, tik-tak tik-tak...
Yakýyor sana dair ne varsa elimde,
Deþiyor kalbimi ama nasýl!
Acýyor caným ve yine sen geliyorsun aklýma,
Sensin ya benim en çok acýyan yaným!
Sonra bir selvi aðacýnýn gölgesine sýðýnýyorum,
Oysa sensizlikle o kadar doluyum ki,
Yüreðim sýðmýyor o aðacýn gölgesine,
Susuyorum...
Ölüm sessizliði kaplýyor her yaný,
Yine seni düþünüyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın: