Ahh!... O keskeler…
Ahh!... O keskeler….
Yikim gibi gelen yalnizliga ,düsen cemreler
Ve sabaha uyanamayan yildizlar
Þiir muglak,divit islak
Þiirde dolasirken, sairin parmak izleri
Saklanmis siirin arkasina, gece düsleri
Gidenin cizgileri
Geriye kalanýn, sara nöbetleri
Bilinmedik bir gerceðin toyluðunda, öðrenirken yildizlar,
Ve gene öðreniyor
Sessiz yataklarda boynu bükük yatan cocuklar,
Ýç çekislerinin bir uzaklik olduðunu…
Ýste bu yüzden…. artarak eksiliyor,
Eksilerek büyüyorlar,
Aynalarin gizil renksizliginde…
En cok da bu acitiyor …
Nedamet asilirken, düs aðacindaki, peygamber ciceklerine....
Çaresizlik akiyor,keskelerin ve acilarin, en vurgun yemis diplerine…
Ayrilik ile efkar yanigi,dialogla la monolog arasinda, gidip gelirken,
Ðeleneksel bir bugulanma ile, aynalarin duruluðunda….
Oyluk kemiklerini hayat sanan ruhlara…
Oturakli bir durusun itirafi ile,alt bilincin kuytu köselerinde….
Uyanik kalmis, bir öznenin nidasi ile ,gönderme yapiyor…
Ama her seye raðmen ,farkýnda yalnýzlýk....
Özderinliginin ,öz yaratisinin...
Ve yalnýzlýk konusuyor…
”Bu artik son dokunusum,alevlerle gölgelenen,kirik aynama” diye….
GÝZEMM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.