kýrmýzý akýyor gök dereler toprak denize sanal gerçeklikte kanlý savaþ beyaz yelkenlerin var misinasý bulut yýldýz bahçeye ateþ taþýdýðýn
sen hey saçlarýna gece giyinen uzak kadýn kýr ellerinin belini az omuzlarýna mor kanatlý aðaçlar türesin köklerine söz geçiremeyen su o çaðýl gelen göbek çukurundan araladýkça devamýný eklersin bozgunu ocak canlý yayým saklanýlan her sabah kaç ölümüz oldu tan yerine saymadýn hiç serilme sisli gölün duru tenine nefessiz titreyerek uyanacak uzuvlar
aðýr iþçiliðe kramp var delice dans et çöl halký olup yaðmur savuracak perdesiz yüzüme yoksa her hayali yüz duvarlarý demirden örülmüþ slogan sanacaklar yine aradýðýn damlayý sen diline yaladýðýn korlu düþü çok seversin öldürecek kadar ben bildiðimi
0143
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.