Ey çocuk.....
Seviliyorsun ey çocuk,
Hem de delice doluca ve kocamanca…
Seviliyorsun uzaktan uzaða,
Ellerin mi büyümüþ görmeden,
Adýmlarýn mý uzamýþ bilmeden.
Koklamadan ve öpmeden seviliyorsun.
Bazen rüyalara giriyorsun,
Bazen hayalleri süslüyorsun,
Resimlerindeki elinde sarýçiçekler kadar,
Etrafýndaki yeþiller kadar seviliyorsun
Ve özleniyorsun...
Bazen sen diye seviyorum bütün çocuklarý,
Sana benziyor diye kucaklýyorum onlarý.
Bazen onlarda alýyorum senin o mis çocuk kokularýný…
Boyun mu uzamýþ görünmeden,
Yeni cümlelerin duyulmadan,
Akþamý sabahý,
Ve güneþi ayý öðrendiðini bilinmeden…
Öðrendiðin cümleler,
Konuþtuðun heceler kadar seviliyorsun…
Zamana býrakýyorum beklemeleri,
Kapý hep aralýk, ýþýklar hep yanýk,
Yollara düþmüþ gözlerim.
Bekleniyorsun ey çocuk,
Gelmesen de,
Beklediðimi bilmesen de bekleniyorsun…
Ne zaman hastasýn ne zaman iyisin,
Nasýlsýn, yanaðýn gülücüklümü,
Yoksa üzgün müsün?
Meraktayým ey çocuk hep meraktayým…
Sen hep gül,
Yanaðýnda gülücükler gül açsýn,
Hep mutlu ol,
Kaderin güzel bahtýn açýk olsun.
Ey çocuk beni de unutma emi…
DUDU BAYRAM EYEOÐLU ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.