BEN DOĞUYUM
Ben doðuyum ,
Güneþin doðduðu yer,
Ne güneþler doðurdum;
Gökteki güneþten baþka.
Gökteki güneþ,
Yýldýz sayýlýr, onlarýn parlaklýðýnda.
Adem’in çocuklarýna beþikler verdim,
Nuh’a gemi, ormanlarýmdan.
Musa’ya Asa,
Ýsa’ya Kâse,
Muhammed’e minber verdiðim gibi.
Havva’nýn ninnisi söylenir, ovalarýmda.
Daðlarýmda Davud’un avazý,
Tur’da Musa’nýn sayhasý,
Bilâl’in çýnlayan ezaný gibi.
Ben doðuyum, hem Orta Doðu,
Ne medeniyetler doðurdum, gerçek medinelerde
Ne þehirler kurdum.
Babil’den,Ninova’dan Kudüs’ten sonra.
Ne Krallar yükseltip alçalttým,
Karun,Nemrut, Firavundan baþka.
Yollarýmda Peygamberlerin ayak izleri var,
Þu Ýbrahim’in Mezopotamya’da,
Oradaki, Nasara’lý Ýsa’nýn;
Ya Muhammed’in izleri,
Mekke’den Medine’ye kadar.
Ben doðuyum ,
Güneþin doðduðu yer ,
Ne güneþler doðurdum,
Gökteki güneþten baþka !
Konfüçyüs, Zerdüþt, Buda,
Fikir adamýydýlar, dava adamýydýlar.
Sonra Aristo, Platon
Greec’i, Roma’yý kurdular.
Farabi, ,Ýbni Rüþt, Ýbni Sina
Doðudan aldýklarý ýþýkla ,
Batýyý aydýnlatýp,
Dante’yi ve Nietzsche’yi çýkardýlar.
Sonra soyguncular, talancýlar geldi
Bendeki iþbirlikçilerle,
Barbarlar, mülkümü yaðmaladýlar.
Romalýlar ve baþka barbarlar,
Ser verdim, sýr vermedim.
Ürettiðim bütün zenginlikleri çaldýlar;
Antik-altýn,mücevher,petrol ne varsa,
Her þeyimi aldýlar, ruhumdan baþka.
Götürüp apartman, gökdelen kurdular,
Ama ruhsuz, ama taþ,beton, demir yýðýnlarý,
Ýnsanlarý hapsetmek için “çaðdaþ” zýndanlar.
Adýna þehir dediler, þehir görmemiþler.
Þehir, Semerkant’tý Buhara’ydý, Baðdat’tý.
Çevresi baðlar, bahçeler
Adam gibi adamlarýn yaþadýðý yer.
Ben doðuyum,
Güneþin doðduðu yer,
Ne güneþler doðurdum
Gökteki güneþten baþka,
Öyle parlak ,öyle parlaktýlar,
Güneþ, yýldýz kalýrdý onlarýn ýþýklarýnda.
Nur yüzlü Havariler.
Daha binlerce veli, aziz ve azizeler
Hallac,Yesevi, Arabi, Mevlana, Yunus’lar
O hikayesini dinlediðiniz,
Küllerinden yeniden doðan.
Zümrüdü Anka kuþu,
Benim Kaf daðýmda yaþar.
Ben, ölümsüzlük iksiri içtim,
Ben de Cebrail nefesi var.
Ýnanmazsanýz Semur’a sorun,
Bilir o nefes neye yarar.
Yeni güneþlere gebeyim,
Doðurup, çalamadýklarý ruhumu vereceðim.
Ali’ler,Selahaddin’ler,Alpaslan’lar,
Meryem’ler, Rabia’lar.
Eski günlerdeki gibi,
Bir doðurdum, bir doðurdum mu!
O zaman bendeki keyfi görün,
Nasýlda kýnalar yakacaðým ellerime,
Tüm gelinlerimin kýnasýndan parlak,
Yýlanlar ,çýyanlar kaçacak delik arayacak.
Halit ÖZDÜZEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.