Çektiðim sana ait
Tüm fotoðraflarý çaldýlar
Seni benden aldýlar,
Neyin varsa bende kalan
Hepsini kaybettim;
Çok üzüldüm,
Ama sen üzülme,
Seni karakutusuna beynimin
Karasevdalar ile kaydettim!..
Ne zaman uzun yola çýksam
Canlanýr beynimde hatýralar;
Aþka dair her eser
Eser ise senden eser
Hâlâ ’baþýmda kavak yelleri’
Yorulunca uyuya kalmýþ
Uyuyunca düþe dalmýþ
Omzuma düþen o mâsum baþ
Uyur uyanýk düþlerime arkadaþ...
Bir arýnýn bin çiçekli rüyâsý
Bir ilkbahar sevinci
Gelincikler papatyalar
Nadide kýrçiçeklerinde
Ömrümün en güzel hülyasý...
Ýyi tanýrsýn aþk ile bakýþý;
Az bakmadým ki sana,
Ben de iyi tanýrým
Gözlerindeki ikiz güneþi
Sevgi ýþýðý senden gelir
Bir bakmýþým
Güzel Atlar Ülkesi’nden
Bir bakmýþým
Truva’dan yükselir!..
Bir yaným doðu, bir yaným batý
Þahlanýyor yine gönül
Aþkýn uçan atý,
Bilemem þu geldiðim yer
Göðün kaçýncý katý?!
Ýþte ufka batýp çýkan gün
Sen benden, ben senden
Çiçekli dallar gibi
Dünyanýn ucunda sürgün
Açýp yumdukça gözünü
Kýrpýk kýrpýk yýldýz yapar
Gecelere serersin,
Ne zaman üþüdüðümü görsen
Gözlerime bakar
Düþten perdeler gerersin...
Þaban AKTAÞ
01.05.2016