Dinle beni sevdiceðim, Diyeceklerim var... Duy! Hâlâ üzerimdeyken Sevdalý giysim. Bendeyken þu deli gönlün, Týkamadan kulaðýný, Sus demeden, Duy beni can-ý gönülden. Gidiþim nedendir, Varýþým nereyedir, bilmiyorum. Bildiðim: Damarlarýmýn içinde Kan diye sen dolaþýyorsun. Senli bir dað yok, Sensiz güller kanar. Senli bir sofra yok, Sensiz bülbüller aðlar. Sensiz bir düþüm yok, Senli hiçbir þeyim yok. Bilirim ki sen, Altýn daðýn zirvesindesin. Bey olmuþ kurulmuþsun, Gönül tahtýma sonsuzluk gibi. Bil ki can, Þu sonsuz çölde, Bir vahasýn sen. Bu nasýl akýþtýr, Gönül gönlü sarmýþtýr. Dur diyemedim yüreðime, Sardý seni kendince. Uzaklarýn öyküsü yok, Salalar sardý her yaný. Can...can içre can... Gidiþlerde mi ki Dönüþlerin güzelliði? Bilmeden savrulmak mý Yok ediyor vedanýn Çözemediðimiz acýsýný? Gel -gitler mi sardý gönlü, Bilemedim. Bildiðim: Bir rüzgâr deðil bu, Hortum misali sardý bedeni. Korkum yok sevginden... Unutulmak deðil, Kaybetmek seni; Bulamamak, “Nasýlsýn bir tanem, Ýyi misin bugün?” diyememek, -Göremesem de gözlerini- Duyamamak sesini… Korkum bundan cancaðýzým. Gelir misin bir çiçek alýp Yanýbaþýma? Sular mýsýn topraðýmdaki, Çiðdemleri?
SERAP DEMÝRTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
serap hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.