sen bana bakma
bana bakma öyle utanýyorum
resmini kaldýrdým duvarlardan
canýmý acýtýyor hatýran
kan sel gibi akýyor içimde inan
bana bakma öyle çok korkuyorum
içimi afakanlar basýyor
dalýnda çiçek
mart ayýnda kedi
bahar bir baþka oluyor
bana öyle bakma,
bakma
bakma gözlerimin içine öyle
kýzýlýn en sonlarýna ama en sonlarýna
baþka baharlarda uyanýyorum
bana öyle bakma
ben bakayým sana öyle
sen yat þimdi uyu dinlen
sabahlarý bekliyorum ben
sensizliðin kýzýl geleceðinde
sen bana bakma öyle niye bakýyorsun
sevdaný ekmedin saksýlarýma
bomboþ þimdi balkonumda her þey
bulutta terk eti beni senle beraber
akýþsýz nehirlerin dibindeyim
sen bana bakma öyle
ben biliyorum bakýþýný
akýþý baþka bu denizin nehir gibi
uzun yoksul bir gidiþin
sen bana bakma, bende bakmayayým
belki bir þeyler olur aralarda
seni sevebilirim veya sen aþýk olabilirsin
umut kara sevda gibi vurur insana
aldýrma...
sen bana bakma öyle, yeter
seni sonsuzca sevdiðimi bil
bu yeter bana...
Münir
Buca
Ýzmir
01/05/2016
gece yarýsý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.